در سال 1290 دولت وقت برای پایان دادن به تعارضات مردمی قانون اولیه ثبت را به تصویب مجلس رساند، این قانون 139 ماده‌ای در گزر زمان تکمیل گردید و تعارضات آن حذف شد و در سال 1310 قانون 141 ماده‌ای ثبت اسناد و املاک به تصویب مجلس رسید. با توجه به توسعه شهر نشینی بین سال‌های 1310 تا 1351 قوانین جدیدی در سال 1351 در قالب مواد قانونی 142 تا 157 به تصویب مجلس رسید و قانون ثبت تکمیل تر گردید. همچنین بین سال‌های 1370 تا 1375 با مهمتر شدن بحث مالکیت املاک کشور قانون ثبت بازنگری گردید و عمده تغیرات بر روی ماده 146، ماده 147، ماده 148 اعمال گردید و بحث تعیین وضعیت ثبتی املاک از جمله اراضی کشاورزی، نسق‌های زراعی، باغات شهری و غیر شهری، اراضی مسکونی داخل حریم یا خارج حریم شهری که مالکیت آن ها با توجه به تیصرف مشخص گردیده است دقیق‌تر در این مواد قانونی مشخص گردید.

به طور خلاصه در ماده 147 شخص متصرف زمین باید ادعای مالکیت خود را به همراه نقشه یو.تی.ام و اسناد مثبته که نشان دهنده تصرف ایشان میباشد به ثبت مربوطه ارعه دهد که درصورت نداشتن تعارض با زمین‌های ثبت شده اشخاص حقیقی و حقوقی دیگر و تایید تصرف ایشان سند مالکیت ملک مزبور به نام متصرف صادر گردید.

09152431220 مهندس محمدزاده